Gugu Mbatha-raw: ‘Het is goed om je darmen te vertrouwen’ | Televisie

EArly op in Gugu Mbatha-Raw’s carrière, een oudere, blanke acteur adviseerde dat ze haar naam verandert in iets gemakkelijker te spreken. Ze weigerde – een sterke keuze voor een jonge acteur. ‘Ik denk niet dat het dat is Dat Sterk, ‘weerlegt Mbatha-raw. Ze houdt van haar naam. Trouwens, ‘het betekent’ onze trots ‘in Zulu. Om dat te veranderen zou de antithese van de betekenis ervan zijn. ”

Mbatha-Raw staat bekend om het kiezen van rollen die kunst en sociale belangenbehartiging combineren. Ze heeft prijzen gewonnen, geëerd met een MBE, benoemd tot een goodwill -ambassadeur voor het vluchtelingenbureau van de Verenigde Naties. Mensen worden echter nog steeds verkeerd uitgesproken. Het meest extreme voorbeeld dat ze zich herinnert was in Noorwegen, toen een gastheer haar aankondigde van een stuk papier. “Gucci … Matthew … Ray? Ik had zoiets van: ‘Ik denk dat ik dat ben!’ “

Ik vraag me af of dit iets zegt over de zelfgenoegzaamheid van het Westen met betrekking tot de prestaties van mensen met etnische wortels elders. Heeft Middle England zich niet gemakkelijker te maken met namen die hun eigen weerspiegelen? “Ik ben het daar niet mee eens”, zegt ze. “Ik denk dat het oké is dat mensen worden uitgedaagd. Om buiten hun cultuur te bereiken en te weten dat dat niet alles is wat er is. ” Ja, maar toch? “Nou, je moet ze de kans geven.” Het antwoord brengt me kort.

We zijn aan een boerderijtafel in een fotografiestudio in West -Londen. Toen ik binnenkwam, droeg Mbatha-raw kralen sieraden en deed hij een fandans met een roze tutu. Ze is hier om de tweede serie van te promoten Oppervlakde Apple TV -thriller over een vrouw die na een schijnbare zelfmoordpoging geheugenverlies lijdt. “Ik had andere geheugenverhalen gezien, maar altijd met een mannelijke hoofdrolspeler, vanuit een mannelijk oogpunt,” zegt ze.

Oppervlakgemaakt door Hallo zonneschijnHet mediabedrijf van Reese Witherspoon bood Mbatha-raw de mogelijkheid om als uitvoerend producent aan boord te komen.

Ze genoot van een groter deel van het proces, van pitching tot Apple tot het kiezen van het creatieve team en het hebben van een stem op scriptniveau. Oppervlak Onderzoekt identiteit, vertrouwen en trauma. De eerste serie, afgespeeld in San Francisco, werd gemeten en mysterieus. De tweede serie speelt zich af in het VK-“donkerder, sneller, een beetje grimmiger.”

Het heeft ook een grotere cast inclusief Joely Richardson En Tara FitzgeraldActeurs Mbatha-raw kijkt op. Van iemand die vandaag werkt, wie bewondert ze het meest? ‘Cate Blanchett”, Zegt ze. “Ik hou ervan hoe ze zichzelf in de wereld draagt.” Blanchett, een collega -UNHCR Goodwill -ambassadeur, wordt algemeen gerespecteerd voor haar elegantie en bereik en splitsende rollen tussen podium en scherm. Ook: “Ik weet niet veel over haar persoonlijke leven, wat ik leuk vind.”

Itita-raw heeft nooit publiekelijk haar privéleven besproken (het is onbekend of ze momenteel een relatie heeft). “Het is een manier om een ​​lange levensduur als kunstenaar te hebben”, legt ze uit. Haar taak is om het publiek te nemen op een fantasierijke reis door een personage. Hoe meer ze weten over de acteur, hoe minder ze geloven. “Als mensen te veel ideeën over je wereld hebben, verdraagt ​​het het werk”, zegt ze. Het is een puristisch uitzicht op het vaartuig. ‘Er is dit Michaela Coel Citaat van een paar jaar geleden, over hoe het goed is om te verdwijnen, ‘gaat ze verder. “Als kunstenaar moet je de put bijvullen, iets te zeggen hebben.” Ze herinnert zich het leven vóór internet en sociale media. “Ik ben dankbaar dat ik een perspectief heb dat niet alleen jezelf daarbuiten duwt, gewoon omwille van het aanwezig zijn.”

Haar zelfbezit is bewonderenswaardig, maar het komt met een bepaald reserve, een sierlijk front, ik weet niet zeker of ik achter me mag zien. Ik vraag me af of ik haar moet plagen, maar het is moeilijk – ze is een Teflon -mix van La Positivity en Britse beleefdheid. Ze houdt een dankbaarheidsdagboek bij, dat ze combineert met ochtendpagina’s (een dagelijkse praktijk van het schrijven van de stroom van bewustzijn), en wordt gegeven om “oh god!” Uit te roepen uit zoals Ned Vlaanderen. Wanneer iemand een bord met vers gebakken brownies op de tafel voor ons zet, zegt ze eigenlijk “Holy Moly!” Ik vertel haar dat ze hoofdmeisje energie heeft. ‘Nou, ik was Hoofdmeisje, ‘zegt ze. Optimisme maakt deel uit van alles wat ze doet. Opstaan ​​om 4 uur ‘s ochtends om te filmen op locatie in de ijskoude, vereist geloof in een groter doel. “Je moet geloven in dingen die je nog niet kunt zien.”

Mbatha-raw werd geboren In het kleine stadje Witney in Oxfordshire in 1983, aan een blanke moeder, Anne, een verpleegster, en een zwarte Zuid -Afrikaanse vader, Patrick, een arts. Haar ouders ontmoetten elkaar in het Churchill Hospital, een kankercentrum en scheidden toen ze ongeveer drie was. Ze blijven actieve aanwezigheid in haar leven. Haar moeder gaf haar vertrouwen en werkethiek, zegt ze, en ondersteunde elke interesse, van saxofoon tot ballet. Een enig kind, ze was al jeuk om het leven van een professionele kunstenaar te beginnen. “Ik zou op 12 -jarige leeftijd naar Londen zijn verhuisd,” zegt ze, “als ze het me zou laten.”

Haar vader, een activist die apartheid ontvluchtte, schonk haar politieke bewustzijn. Ze herinnert zich dat eettafelgesprekken die haar een wereldwijd perspectief gaven en vragen openen over gerechtigheid en gelijkheid. “Zoals mijn vader altijd al zei, in Zuid -Afrika, ben je gepolitiseerd bij de geboorte. Het is geen luxe of een keuze. ” Ze heeft familie in Johannesburg. Het bezoeken van het land als volwassene verdiepte haar begrip van de rol van Groot -Brittannië in de wereldgeschiedenis. “Cultureel, dat is iets dat we nog steeds uitzoeken.”

Als adolescent was schilderen haar passie. Tijdens de YBA Jaren werd ze geïnspireerd door Damien Hirst en Tracey Emin, en door de vlezige, psychologisch acute portretten van Jenny Saville. Maar theater bracht haar uiteindelijk meer uit zichzelf. Ze begon het National Youth Music Theatre bij te wonen en werd geaccepteerd in Rada, die ze twee weken na 9/11 begon.

Ze maakte haar naam in een productie van 2009 van Gehucht Tegenover Jude Law, gevolgd door de Landmark 2013 -film Beweren. Twee jaar later werd ze genomineerd voor een Avondstandaard Award voor haar optreden in het spel van Jess Swale Blanke schatover een oranje verkoper die sociaal steeg om de minnares van Charles II te worden. Ze kreeg een nieuw niveau van zichtbaarheid met in de hoofdrol San Juniperode queer, Emmy-winnende aflevering van Zwarte spiegel. In 2017 heeft de koningin haar een MBE toegekend voor diensten aan drama.

Sociale verandering gebeurt stapsgewijs, maar er zijn mensen en momenten die ertoe aanzetten. Bewerende film 2013 waarin Mbatha-raw gemengde race aristocraat dame Dido Elizabeth Belle speelde, was er een. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal, hielp het om veronderstellingen uit te vallen van hoe drama er uitzag. Zonder Bewerener was misschien geen Bridgertoneen show die ze aanhoudt met blijvende invloed in haar branche, met name het inhuren van niet-blanke bemanningsleden op sets. “Er is een generatie hardlopers en assistenten op Bridgerton die vanaf daar komen, verder gaande. ‘

Diversiteit is een reden dat ze gepassioneerd over is. Hoewel haar prestaties vaak worden opgehouden als een succesverhaal, is representatie slechts één aspect ervan. ‘Je zou kunnen gaan,’ oh [the industry has been] Opgelost omdat er deze persoon voor de camera staat ”, zegt ze. “Maar eigenlijk is achter de camera niet anders dan al jaren.” In de laatste twee of drie jaar heeft ze een positieve verschuiving opgemerkt, zegt ze, althans in het VK. Ze gebruikt nu haar uitvoerende rol om de kansen te vergroten bij het uitzenden van bemanningen, als voorwaarde voor haar betrokkenheid. De laatste twee sets waaraan ze heeft gewerkt zijn “verreweg de meest diverse van mijn hele carrière, en dat is niet per ongeluk”.

Ik vraag of ze racisme heeft meegemaakt opgroeien in een klein stadje in de jaren 80. Ze was zich niet echt bewust van racisme, zegt ze. Dit verbijstert me. “Ik weet niet of ik leefde in een post-raciale bubbel van onwetendheid, of dat dat gewoon mijn ervaring was,” haalt ze zijn schouders op.

Toen ze een beetje ouder was, leerde ze meer over de ervaringen van haar vader onder apartheid.

Werken in Amerika in haar midden twintig was een ander keerpunt. De media daar zijn veel scherper afgestemd om te racen, en ze observeerde mensen die graag labels wilden toewijzen, soms farcisch. Een vroege ervaring was het pepromoteren van het spionagedrama van JJ Abrams Undercovers in 2010. Ze herinnert zich dat ze werd geïntroduceerd door een gastheer, die aankondigde: “Dit is de eerste show met twee Afro-Amerikaanse leads sindsdien The Cosby Show! ” Het enige probleem is: “Ik ben Biracial Brits en mijn co-ster was Duits-Ghanees.”

Sindsdien heeft ze gewerkt met de grootste namen in de showbusiness, waaronder Oprah Winfrey, die steunde voor Bewerenen met wie ze later in Ava Duvernay speelde. Een rimpel in de tijd. De laatste keer dat ze elkaar ontmoetten was voor de finale van Edward Enninful Mode Cover, die 40 sterren toonde, waaronder Serena Williams, Naomi Campbell en Laverne Cox, over de riem “Legendarisch! ” Het was surrealistisch, zegt ze. “Om in een kamer te zijn met iemand als Jane Fond …” vangt ze zichzelf. “Met Jane Fonda! Er is niemand zoals Jane Fonda. “

Het is een buitengewone hoes: een vrouwelijke vrouw Sergeant peper. “Iedereen dacht dat het gefotoshopt was! Met AI en CGI gelooft niemand dat we allemaal op één plek waren. ‘ De dag was misschien een vervaging, maar er bleef iets bij haar. “Ik had ontzag voor de ouderen. De volwassen vrouwen in de kamer, en dat idee van een lange levensduur waar ik naar streef. ‘

De levensduur is voor iedereen moeilijk en er is extra druk op mensen van kleur. Ik vraag naar Will Smith, haar co-ster aan Hersenschudding. Ze heeft niets dan lof voor zijn vrijgevigheid, zoals de gelegenheid die ze zei dat ze geen tijd meer had om te schilderen. “De volgende dag was mijn trailer gevuld met verf en een ezel, in de klassieke Will Smith -stijl.”

Tijdens de pandemie werd Mbatha-raw opgesloten in haar appartement in Los Angeles. Kasten in verveling en ze ontdekte dat de ongebruikte kunstmaterialen die Smith haar had gegeven. Ze begon portretten van foto’s te schilderen, als een manier om contact te maken met familie die er niet was. “Om me op iemands gezicht te concentreren, voelde ik me dicht bij hen.” Elke dag schilderen en naar het nieuws kijken, zag ze de raciale divisies van Amerika afspelen. Op het meest pijnlijke collectieve moment van 2020 schilderde ze portretten van George Floyd en Breonna Taylorzwarte burgers gedood door de politie. “Het werd een manier om te metaboliseren wat er aan de hand was.” Ze veilde later de stukken om geld in te zamelen Equal Justice Initiative,, Het borgtochtproject,, M4BL En Black lives matter.

Het leven is kort, zegt ze als we klaar zijn. “Je hoopt dat mensen waarderen wat je probeert te doen, maar je kunt er niet aan opgehangen worden.” Er is die zelfbezit weer. Het voelt aangeboren, maar Mbatha-raw staat erop dat het iets is waar ze in de loop van de tijd aan heeft gewerkt. Dus wat is de sleutel tot haar zelfvertrouwen? Het komt neer op het vertrouwen van iemands intuïtie. “Als iets niet goed voelt, ben ik oké om het meteen te zeggen, in plaats van Fester,” reflecteert ze. “Je buik probeert je altijd iets te vertellen.”

Na jaren uit een koffer te hebben gewoond, is ze nu terug in Oxfordshire. Hoewel geregeld kan het verkeerde woord zijn. We zien haar aankomende aankomen Doctor Who spin-off, De oorlog tussen het land en de zee. Ze staat op het punt om twee maanden naar het Caribisch gebied te vliegen om te voltooien Erfeniseen sky origineel dat de nalatenschappen van slavernij en kolonialisme aanpakt. Gefilmd tussen Bristol en Jamaica, zal de show het thema van slavernij herstelbeurten aanpakken en hoe we de schade van het verleden meten. “Het wordt een gespreksproblemen; En ik ben enthousiast over het gesprek. ” Ze is waar ze wil zijn en zeilt recht in de stormen die het hardst woeden. Of misschien maakt ze haar eigen weer.

Hoe schakelt ze uit? Vaker wel dan niet, het kijken naar natuurdocumentaires. “Iets waar er geen acteerwerk is,” zegt ze, nadenkt over de aantrekkingskracht. “Die vis is gewoon zichzelf. Gewoon zwemmen in de oceaan. Dat is ontspannend voor mij. “

Surface Seizoen 2 stroomt op Apple TV+

Mode -editor Jo Jones; Haar van James Catalano bij de wandgroep met behulp van Amika; Make -up door Tania Grier met behulp van Prada Beauty; mode -assistent Sam Deaman; Assistenten van fotograaf Ethan Humphries en Sophie Phillips